Mens-zijn draait niet om gelukkig zijn, maar om alles voelen (pagina 61). Op mijn telefoon kom ik deze notitie tegen, gemaakt toen ik vorig jaar op vakantie het boek Ongetemd leven van Glennon Doyle las.
Ik pak het boek er nog eens bij en zoek de pagina op waar ik naar verwijs in mijn notitie. Voelen heet het hoofdstuk en het gaat over sleutel één om ongetemd te gaan leven: Voel alles.
… Toen ik zes dagen nuchter was, ging ik voor de vijfde keer naar een bijeenkomst voor herstellende verslaafden. Ik zat trillend op een koude plastic stoel en hoopte van ganser harte dat mijn koffie niet over de rand van mijn bekertje zou klotsen, en mijn gevoelens niet over de rand van mijn huid. Ik had zestien jaar lang mijn godvergeten best gedaan om niets te voelen, en nu voelde ik opeens alles. Ik was één blote zenuw. Alles deed zeer.
Ik durfde niemand te laten merken hoeveel pijn ik had, maar ik wilde het in elk geval proberen uit te leggen aan de mensen in deze kring. Zij waren de eersten aan wie ik mezelf helemaal blootgaf, omdat zij de eersten waren die de hele waarheid vertelden. Zij hebben me hun binnenste laten zien, dus liet ik dat van mij aan hen zien. Ik zie iets als: ‘Ik ben Glennon en ik ben nu zes dagen nuchter. Ik voel me afschuwelijk. Ik denk dat dit afschuwelijke gevoel me destijds heeft aangezet om te gaan drinken. Ik ben bang dat mijn probleem niet lag in het drinken, maar dat er iets achter zat. Dat ik het zelf ben. Het lijkt alsof anderen makkelijker door het leven gaan dan ik. Het lijkt wel of er een geheimzinnige vaardigheid nodig is om te leven die ik niet heb. Of dat ik het helemaal verkeerd aanpak. Dank jullie wel voor het luisteren.’
Aan het eind van de bijeenkomst kwam er een vrouw naar met toe. Ze ging naast me zitten en zei: ‘Dank je dat je je verhaal wilde delen. Ik snap het helemaal. Ik wil je iets vertellen dat iemand aan mij heeft verteld toen ik net nuchter was. Het is goed om al die dingen te voelen. Je bent een mens. Je doet helemaal niets verkeerd; je doet het precies goed. Als er al een geheime vaardigheid bestaat, is het je realiseren dat het verdomd moeilijk is om het goed te doen. Het is verdomd moeilijk om al je gevoelens ook echt te voelen, maar daar zijn ze voor. Gevoelens zijn er om gevoeld te worden. Alle gevoelens. Ook de afschuwelijke. Het geheim is dat je het goed doet, en dat het goed doen soms pijn doet.’
Voordat die vrouw het me vertelde, wist ik niet dat alle gevoelens er zijn om gevoeld te worden. Ik wist niet dat ik alle gevoelens ook mocht voelen. Ik dat dat ik geluk moest voelen. Ik dacht dat geluk er was om gevoeld te worden en dat pijn er was om opgelost, verdoofd, afgeleid, verstopt en genegeerd te worden. Ik dacht dat pijn zwakte was en dat ik geacht werd mijn kiezen op elkaar te houden.
Die dag vertelde een vriendelijke vrouw me dat mens-zijn niet draait om gelukkig zijn, maar om alles voelen …
Citaat uit Ongetemd leven – Glennon Doyle
Mijn hart maakt een sprongetje van blijdschap want dat is precies wat ik doe in het Ervaringsgericht leren met paarden. Gevoel als ingang gebruiken om naar je lichaam te luisteren, de boodschappen te ontvangen die het voor je heeft. Er is zoveel wijsheid in ons lichaam aanwezig, de antwoorden op onze vragen zijn er al, maar kunnen we ze horen? Durf te voelen wat er is, nodig het uit en laat het er zijn, neem geïnspireerde aktie en laat het los. Er is nog nooit iemand voor eeuwig bang, boos, verdrietig gebleven. Gevoel wil gehoord en erkend worden, dan gaat het weer.
Paarden zijn er meesters in, zijn altijd op zoek naar harmonie in hun lichaam zodat ze weer ontspannen verder kunnen gaan met grazen.
Wil jij ervaren hoe het is om naar je lichaam en het daar aanwezige gevoel te luisteren, neem dan deel aan de kennismakings Workshop Over grenzen.
